ЙӨГЕР-Ү[йөгөр-], диал. җөгөр-ү, йугыр-у, йыгыр-у «бежать, бегать» ~ башк. йөгөр-, йүгер- < гом. төрки йүгүр-, кырг. жүгүр, каз., к.-калп. жүгир-, жуwыр-, алт. дьүгир-, дьүүр-, чүгүр-, хак., тув. чүгүр-, як. сүүр, үзб. диал., төркм. диал. йүвүр- (ЎХШЛ: 136; ТДГДС: 105) һ.б. id. Йөр-ү белән гомоген булса кирәк. К. Юырт-у.

Дерив.: йөгерел-ү, йөгерен-ү, йөгереш-ү, йөгерт-ү; йөгерек; йөгереш.