ЙӨГЕН-Ү[йөгөн-], диал. җөгөн- «преклонять колени, делать реверанс» ~ чув. çăкăн- [счŏгŏн-] ~ куман., ком., нуг., үзб. йүгүн-, кырг., к.-балк. җүгүн-, каз., к.-калп. җүгин-, бор. уйг., бор. төрки (ДТС: 285) jükün- id. бор. төрки *jük- «чүгү, тезләнү» > чув. çĕк-, çăк- [счөк-, счŏк-] «тезләнү, егылу» > мар. сук- id. сүзеннән, чаг. Чүк-ү (чүгү). ЭСТЯ IV: 264–265.

Дерив.: йөгенеш-ү, йөгендер-ү.