ЙОТ-У, диал. җот-у «глотать, проглотить» < гом. төрки, бор. төрки йут-, к.-балк., кырг. җут, каз., к.-калп. жут-, җут- һ.б. id., куман. jovut-, төркм. йувыт- сүзләренә караганда, бор. йов- < *йоғ- (?) фигыленнән һәм ул фигыль фин-угор. juo- ~ монг. у- «эчү» сүзе белән чагыштырыла (Räsänen 1969: 212); икенче яктан бу тамырны монг., тунг. (ССТМЯ I: 209–210) до- «эчү, эчкә алу» белән дә чагыштыралар. Йот-у, ихтимал, йот белән бәйледер, ләкин моны исбатлап булмый. ЭСТЯ IV: 242–243.

Дерив.: йоткылык; йотым; йотыл-у; йоттыр-у, к. Йоткын, Йотлык-у.