ЙОНЧЫ-У[йŏнчŏ-], диал. җончы-у, җөнче-ү, йөнче-ү, йөнчерә-ү, себ. (Тумашева 1992: 83) йонза-у «изнуриться, сильно уставать, замаяться», диал. (ЗДС: 253), «присмиреть», «беспокоить» ~ башк. йонсо-, чув. йĕнчĕ- «йончу» ~ к.-балк. жунчу- «тартыну; йөдәү» < бор. төрки junčï- «зәгыйфьләнү, йончу, арыклану» – гомуми модель калыбында jun- фигыленнән, чаг. арчы-у, борчы-у, кырчы-у һ.б. Бу сүз, ихтимал, тәүдә «йоны коелу» мәгъ. булгандыр., к. төркм. йүнҗүмәк «йоны коелган». ЭСТЯ IV: 254.

Дерив.: йончыл-у, йончыт-у, йөнчерә-ү.