ЙОМАК, диал. йумақ, җомак, (БТДҺ: 122) йомалақ «сказка (у сибирских татар и башкир), загадка (у казанских татар)» > чув. юмах, мар. йомак id., удм. юмоқ «көлке; мәзәк, әкәмәт» (Алатырев 1976: 159–160) < гом. кыпч. йумақ, йомақ id. (каз. к.-калп. жумбақ, кырг. жомоқ «әкият; эпос»), хак. нымах «эпос», алт. диал. ньомак «әкият» ~ монг. домаг «легенда» һ.б. ← угыз. йум, йом (> чув. йăм) «дога; легенда; шаманның авыру кешенең җаны теге дөньяда ниләр кичергәне тур. сөйләгәне» сүзеннән. Räsänen 1969: 206; ЭСТЯ IV: 220–221; Федотов II: 485–486. Махсус мәкалә: Bazin. 1969: 9–24 (Урал-Алтай параллельләрен күрсәтә).