ЙОКЫЛЫК[йŏкŏл ы̌қ] «рубашка новорожденного» < йŏққылық ← йок-у (к. Йок-у ), ягъни «йогып калган нәрсә» сүзеннән, к. башк. (БҺҺ II: 72) йŏкŏлŏк «ашказаны асты бизе», к.-балк. җуқу «эч мае оершасы (мәс., эчәкләрдә)» һ.б.