ИЯЛӘШ-Ү[ийәләш-], диал. илләш-ү «привыкать, привыкнуть к кому-, чему-либо» ~ башк. илек- (илегү) id., чув. илент-, илентер- (Ашмарин III: 104) id. як. иллäс- «татулашу», каз. еллес- һ.б. ил < эл «тынычлык» сүзеннән булса кирәк, ләкин иялә-ү сүзенең контаминациясе сизелә.

Сүзнең дөресрәк язылышы илләш-ү булырга тиеш.