ИХТИРАМ «уважение» < гар. (ГТРС: 188) ихтирāм id. хрм «тыю; изге дип игълан итү» тамырыннан, шуннан ук харам, хәрәм; хөрмәт; мәхрүм; мөхәррәм (ай атамасы) һ.б.

Дерив.: ихтирамлы, ихтирамсыз; ихтирамла-у.