ИТ-Ү «делать, совершать; сделать, совершить; хотеть» (употребляется преимущественно как вспомогательный глагол и при образовании составных глаголов) < гом. төрки эт- id. «Грамматика алтайского языка» (Казань 1869: 54) авторларыннан алып бүгенгәчә барлык телчеләр бу сүзне эрт-, ягъни эр- «булу» (к. Ир-ү ) фигыленең йөкл. юн. дип карыйлар. Тат. сөйләшләрендә бу фигыльнең кайт. юн. итен-ү «үзен сәер тоту, кылану» мәгъ. мөстәкыйль рәвештә дә кулланыла (к. ТТДС I: 153–154). К. Итенеш, Нит-ү. Будагов I: 179.