ИТӘК «подол; юбка», диал. «окружность, окрестность» (ДС I: 65), «местность» (ДС II: 89) > мар., удм. этак «кайма; итәк» < гом. төрки этек, etek ~ этэк, этүк «итәк, кайма, кырый, алъяпкыч; елга тамагы; олтан; асма; соңгылык» (ЭСТЯ I: 313) ~ чув. арăк, аркă «итәк; чабу» < *әрĕк < *әдүк, чаг. алт., шор. äдäк (Радлов I: 849) «итәк». Сүзнең тамыры эт-, энт- (чаг. төркм. диал. энтәк «итәк») булса кирәк, аның якынча мәгънәсе «өстәмә булу, өстәү, дәвам итү», чаг. бор. төрки jet- «җитәкләү, ияртү һ.б.ш.», к. Җитәк.

Г. Рамстедт (1957: 128) уйг. әтәк «итәк» сүзен монг. этэ- «өстерәү, сөйрәү» сүзе белән чагыштыра. К. ш. ук Федотов I: 56.