ИРҮ диал. (Радлов I: 1464; ДС I: 63, 64) «медленно, не торопясь; лень; привал» (к. ТТДС I: 414) > чув. ирү (ирепен) ~ каз. ерү id. бор. кыпч. *эр-ү «әкренәю, тукталу; дәвам итүдән баш тарту» сүзеннән, к. ш. ук бор. төрки (ДТС: 175–176) er-, er-jalq- «җиләү, тую, ялыгу; кәефсезләнү», ихтимал, er- «барып җитү, булу» белән бердәйдер (шуның күч. мәгънәседер). К. Ирен-ү , Ирүаста.