ИРТӘГӘ, диал. (ЗДС: 87) әртәгән «завтра» < гом. кыпч., үзб. эртäгä (үзб. эртага дип тә языла), эртенгä, уйг. әртигән, тат. диал. (ТТДС I: 150) иртәсте «иртәгә; иртән үк» һ.б. иртә < эрте сүзеннән (чаг. рус. завтра < за утро). К. ш. ук каз. ертең «иртәгә».

Дерив.: иртәгәсе, иртәгәсен ; сөйл. иртәгәлә-ү («иртәгә, иртәгә» дип соңлау); иртәгәдән. Чаг. диал. көнүтә ~ төнүтә «көн (төн) үткәч; иртәгә».