ИРМӘН себ. (Тумашева 1992: 59; ЗДС: 217) «богородская трава; чабрец; сероцвет; неувяда» (төрле җирдә төрлечә аңлатыла) ~ каз. (ҚТДС: 100) ермен, ермене, к.-калп. эрмене, кырг. (Радлов I: 800) ермäн, уйг. әрмән ~ бур. эрмэн – әрем төрләре. Чаг. Әрәмә, Имән.

Каз. телендә ермен «әрем (Artemisia)», ә ермене «меңьяфрак (Achillea millefolium)» диелә.