ИРЕШ-Ү IIдиал. «спорить азартно; препираться; стоять на своем из-за самолюбия» < гом. кыпч. эриш- id., к. кар., куман. эриш- «шаяру, капризлану», к.-балк. эриш- «ярышу», хак. ирiс- «ирештерү, үртәү», ире- «ярсу», нуг., каз., к.-калп. эрис-, эристир- «ирештерү». Севортян (ЭСТЯ I: 293–294) бор. ир- < эр- «шаяру» сүзеннән ди һәм ирмәк сүзен дә шуннан чыгара. Рясянен (Räsänen 1969: 46) каз. erägäs-//ерегiс- «бәхәсләшеп ярышу» сүзен монг. eri- «таләп итү» белән чагыштыра. Безнеңчә, иреш-ү < иргәш-ү (бозылган вариант), к. чыгт. (Радлов I: 673) äрiклä- «ирештерү, үртәү». К. Иргәш, Ирше.

Дерив.: ирештер-ү (бу форма төп фигыльдән ешрак кулланыла); диал., башк. (ТТДС II: 102; БТДҺ: 100) ирешен-ү «үчекләшү» (асылда тат. сөйләшеннән).