ИРЕЧ (ЗДС: 215) «несчастье, жалкое положение» ~ бор. төрки (ДТС: 178–179) erinč «бәхетсез, бәхетсезлек», erinčig «кызганыч, кызганычлы», erinčkä- «кызгану, жәлләү». Кайбер төрки телләрдә ошбу (?) сүз капма-каршы мәгъ. очрый: төр. erinč «рәхәт, хозур; бәхет» < бор. төрки (ДТС: 179) erinč «тынычлык, рәхәт», КБтә ärič «өмет» һ.б. ← гом. төрки (булган булса кирәк) *äri- «өметләнү», шуннан (к. Räsänen 1969: 47) уйг., чыгт., госм. äri-m- «өметләнеп көтү» ~ монг. erim «өмет», eri- «сорап тору».

Дерив.: иречле «баласыз, бала табалмый торган (хатын)».