ИРДАВАЙ, диал. ирдәвәй, ирдавый (Остроумов 1876: 80; ТТДС I: 148–149) төбендә «ир дию», ләкин халык этимологиясе буенча «хатын дию; ирсәк» («ир давай») булып киткән; ирдәүкә варианты «ирсыман хатын» мәгъ. Һәр очракта дәү «дию». К. Дәү.