ИРӘМСЕ-Ү «возгордиться, считать себя героем (о детях, юношах)», башк. ирәмһе-ү «распускаться, вольничать», «стать радушным, щедрым», вольничать», себ. (Радлов I: 1458) ipäмcĭм- «гордиться» ← ipäм ~ башк. ирәм «шат һәм киң күңелле батыр» к. ш. ук алт. (Баскаков 1966: 30) эрэмжий- «үзен зурга кую», бур. эрэмшэ- «үз-үзенә артык ышану», яз. монг. eremsi- «үзеңә ышану». К. ССТМЯ I: 407, ләкин анда бу сүз «өметләнү, ымсыну» мәгънәсендәрәк һәм як., эвенк. эрэн-, маньч. эрэ- «үзеңә ышану, өметләнү» фигыле белән бәйләнелә. Һәрхәлдә бу сүзне ир < әр сүзеннән аерып булмый. Чаг. йокы-мсы-ра-, көл-емсе-рә-.