ИРАВЫЛ, ирәвел «авангард; разведка, конный разведчик» ~ чыгт. ираул, үзб. эравул, каз. һ.б. эраwул id. < монг. эрагул «бергә-бер сугышучы» (Будагов I: 185–186) – ир < эр сүзеннән. Чаг. к.-балк. эрявюл «эре гәүдәле».