ИҢКӘЙ-Ү «(слегка) нагибаться» < гом. кыпч., төркм., аз. эңкей-, уйг. энкэй-, үзб. энкай-, алт. иңкей- < *эңик-эй- id. ← *эңик «түбән» ← иң-, эң- «түбәнәю». Чаг. тат. диал. инек-төшек «түбәнәйгән» ~ төр. inik «иңгән». К. Иң-ү.