ИН-Ү диал. «входить; спуститься» ~ башк. ин-, үзб. эн-, бор. төрки en- ~ чув. ан- < *ән- id. К. ш. ук тат. диал. ин «керү урыны, ишек, капка», к. Иннек . Ләкин к. бор. төрки (ДТС: 173) en «төшү урыны», en- «төшү, инү». К. Иң-ү. ЭСТЯ I: 285–286; Федотов I: 43.

Ин-ү фигыле иске тат. әд. телендә очрый: Ишекдин инде-керде, Кыйулды кашы-күзе, Ни галим йегет үзе, Бал-шикәр татлы сүзе (Татар әдәбияты тарихыннан материаллар II. Казан, 1967: 34). Дини югары стильдә ин-ү «Алладан килү». К. Индер-ү.