ИНТЕК-Ү(интегү, интекте) «страдать» ~ каз., добр. entĭk-, ентiк, интiк-, iнтiк- < гом. кыпч., үзб. энтик-, аз. (АДДЛ: 218) әндих- каз. диал. ындық- «авыр сулыш алу; буылу; интегү» һ.б. (к. ЭСТЯ I: 283–284). Чув. антăх- < *әнтек- «буылу», безнеңчә, энти-, уйг. iнiт- «бик теләү, ялвару, сагыну» сүзенең интенсивлык формасы; к. уйг. әндикмәк «борчылу, авыр сулау; өшү, калтырау, буылу һ.б. уңайсызлыклар сизенү». Чаг. ш. ук тат. диал. (ЗДС: 211) интек «тилмерү; юксыну хәле», чаг. ш. ук тув., тунг., монг. эндэ- «ялгышып һәлак булу, як. эндэй- «адашу, ялгышу», яз. монг. анdа-, енdе- «ялгышу», к. ССТМЯ II: 453–454. Сүзнең тамыры *эн- «авыртудан ыңгырашу, авыр сулау» булырга тиеш (ләкин моны исбат итү кыен). К. Инәл-ү, Инчек.