ИНӘКӘ «прабабушка; предок-женщина» (к. мәкаль: Минем телем түгел, Идел кичкән инәкәләр теле), «кормилица, не своя, но вырастившая мать», (ДС I: 62) «свекровь» ~ уйг. әникә, үзб. (ЎХШЛ: 360) әнәкә, энәгә, кырг., алт. энеке «әнкәй» ~ эвенк., алт. энеке, энэкэ, энекә «дәвәни; ана аю; мифологик әзәлге ана (рус. прародительница)». Тунг.-маньч. материаллары бу сүзнең гади генә инәкәй дән түгел, борынгылыктан килгәнлеген күрсәтә. Наджип 1989: 254. К. Имәгән.