ИНАЛ тар. «дворянин, находящийся в родстве с правящим домом» < бор. төрки (ДТС: 209, 219) ināl, inal, ïnal «гади кеше һәм хан затыннан булган хатын углы; гомумән (ярым) асылзат» > иске каз., кырг. (Будагов I: 212, Әбүлгази буенча) инал «идарәче» ← *ина-, к. Инак.