ИМРА, имыра «злой дух – воплощение зимних холодов» ~ нуг. емире id. Чаг. һинд-евр. *iemo → кафир. imra (< yamarājan «Яма әфәнде), исланд. имир- «үлем һәм җирасты рухлары» (МНМ I: 529; МНМ II: 229), ләкин кафирларда (Әфганстанда озак вакытлар мәҗүсилектә «кяфер» булып калган кабилә) имра- «баш тәңре, башлыча уңай рух». Татарларда имраның тискәре рух булуы мөселманлык карашыннандыр.