ИМГӘН-Ү «получить увечье, раниться, повреждаться» > мар. эмган- < гом. төрки эмгэн- id. Бор. төрки (ДТС: 172) emgä- уйг. әмгә- «азаплану, газаплану» сүзеннән кайт. юн. (к. Räsänen 1969: 42; ЭСТЯ I: 274–275).

Шул ук эмгә-, әмгә- фигыленең йөкл. юн. имгәт- < эмгәт- сүзе дә киң таралган. К. ш. ук чув. аман- «имгән-ү», амант- «имгәт-ү»; бор. монг. emgeni-je «борчылу» һ.б. К. Имгәк I.