ИМАМ «имам, предводитель в коллективном намазе» (имам тор-у «стоять во главе молящихся») < гар. имāм id., к. ГТРС: 158.

Мөселман илләрендә имам сүзенең бүтән мәгъ. дә бар, к. Будагов I: 91. Тат. телендә имам – руханиларның иң тәүге дәрәҗәсе, «гади мулла».