ИЛҮ «волость; большая община; место, где много чего» (җиләк илүе «место, где много ягод; ягодное место», к. ТТДС I: 394); бу сүзнең еш кына очрый торган иләү дип язылышының тарихи тамырлары юк, бу – саф тат. фонетик күренеше: -w алдыннан килгән ě > ә, илеw > иләw генә. Илү бор. төрки elig (ДТС: 170) «хөкемдар; патша» сүзенең «хөкемдарлык, патшалык (өлкә)» мәгънәсеннән килә ала.

Шулай ук илү миш. ил-ү «ил-өй» сүзеннән килеп чыкса да гаҗәп түгел, к. кырмыска илүве «кырмыска оясы», әмма моны исбатлап булмый.

Тат.-башк. даирәсеннән тыш илү сүзе күренми.