ИЛГӘР (Тумашева 1992: 54) «рысистая лошадь», ди. Бу сүзне җил-ү белән баглап карарга мөмкин. Ләкин к. уйг. илғар, үзб. илғор, «алдынгы», төбендә «ат көтүен башлап йөрүче ат» ← брб., алт., тув., як. ылға- < монг. илға- «сайлану, яхшыракны сайлап йөрү» ← ила- «аерылып тору». К. Räsänen 1969: 164.