ИК-Ү I(икте, игү) «заниматься хлеборобством; посеять и ухаживать за посевами» < гом. төрки эк-, äк- (к. Радлов I: 674) > чув. ак- «чәчү, утырту; тудыру»; чув. (> мар.) ака [ага] < *экәк «сука, сабан» бу сүзнең «сөрү» мәгъ. дә булганлыгын күрсәтә: чаг. шумер. ака- «игенчелек белән шөгыльләнү». ЭСТЯ I: 251–252; Федотов I: 31; Ахметьянов 1989: 51.

Дерив.: игел-ү, иктер-ү. К. Иген.