ИЗӘ-Ү «кивать (головой, рукой)» ~ нуг. ийзе-, кырг. ийсе-, каз. изә-, изе- id., ш. ук. (Радлов I: 1537) «тупас пычак белән ышку». Күрсәтелгәннәрдән үзгә параллельләре юк бугай. Каз. изәк, изек «изәү хәрәкәте», изекте- «кат-кат изәү» сүзе бар. Ышанычлы чагыштыруны Рясянен (Räsänen 1969: 176) да тапмаган. К. Икчә-ү.