ИЗА, ыза «мучение, страдание» ~ ком., чыгт., уйг., бор. төрки иза, үзб. изо, нуг., каз., к.-калп., кырг. ыза «оят, оятланыш; җәбер, җәберсенү» < гар. ūҙā’ (Радлов I: 1537).

Дерив.: изала-у, изалан-у, ызала-у, ызалан-у.