ИҖАЗӘТ юг. «разрешение; позволение; доверенность» < гар. иҗāзäт id., к. Җаиз.

Дерив.: иҗазәт бирү; иҗазәт итү (иҗазәт итәм «ихтимал дип саныйм»); иҗазәтнамә «аттестат».