ЗЫЯНДАШ [з ы̌йандаш] «эпилепсия; падучая» ~ чув. сиенташ, сăянташ id. уйг. зийандаш «корткыч; сихерче» < фар. зийāн дāшт «зыян иткеч, бозымчы». Зыяндаш, шулай итеп, «ырымчы җибәргән авыру-чир» була.