ЗУРАТ, диал. (ДС III: 58) зурут, себ. сарут, сурт (Тумашева 1992: 188) «стог; сарай для сена» ~ чув. сурат, сорат, сурак (Сергеев 1971: 109), удм. зурод «длинный стог», мар. сорат «стог из стеблей гороха» (Исанбаев 1978: 38), «стожары» (Упымарий: 192) < рус. зарод, зарад «киртәләнгән кибән; тигеле кибән» (Фасмер II: 105). Бу сүз рус теленнән Себер телләренә дә кергән, к. тув. сараат «кибән». Ахметьянов 1989: 55; Гаффарова 2007: 103–104.