ЗИРАТ, зыярат, (ЗДС: 200) зәрәт «кладбище» > мар. диал., удм. диал. зират id. < фар. зийарäтг′āһ «зират, барып йөри торган җир; барасы җир» сүзеннән; гар. зийāрат «барып күрү, барып йөрү, визит», г′āһ «урын, төш». К. кит. зыярат итү «барып күрү». Зират, зыярат сүзе төрки телләрдә, хәтта мөселман булмаганнарда да киң таралган, к. хак. сыырат «зират». К. Зиярәт.

Дерив.: зиратлы, зиратсыз; зиратлык ~ зәрәтлек.