ЗИРАГАТЬ[зирағäт] иск. «сельское хозяйство; хлебопашество» ← гар. зирā‘ат id. ← зр‘ «чәчү». Бу сүз тат. теленә кирәкле булган, юкка сөреп чыгарганнар. Тимергалин: 182–183.

Дерив.: зирагатьче «авыл хуҗалыгы эшчесе» һ.б.; зирагатьчелек.