ЗӘКЪКУМ «(духовный) яд, отрава; невыносимые жизненные условия» < бор. гар. (Коръәндә китерелә) зäққӯм «җәһәннәмдәге зәһәрле агач». Дини риваятьләр аша ислам дөньясында киң таралган сүз. Хәз. гар. зäққӯм (Будагов I: 605) «майлы тәмсез хөрмә»; «кыргый зәйтүн агачы». К. ш. ук добр. zıqqım id. Зәкъкум сүзе тат. поэзиясендә кулланыла.