ЗАЯЛА-У (әстр.), ш. ук нуг. зайала- «замучить» ← зая «корбан ителгән рух». К. югарыдагыны.

Кр.-тат. (Dobr. III: 545) zaya kişi «гаиптән хәбәр бирә белүче изге зат» әлеге монг. зайасы булса кирәк. Заялар – табигый үлем белән үлмәгән кешеләрнең тынычсыз рухлары күпне беләләр һәм кайчакта кешеләргә хәбәр итәләр. Күрсәтелгән сүзлектә zaya тат. зая < гар. д̣ай‘ сүзеннән аерылмыйча бирелгән. Хәлбуки аның мәгънәсе зая ~ д̣ай‘ сүзенең мәгънәләренә ябышмый, туры килми.