ЗАҺИР I«блестящий, цветущий» < гар. зāһир id. ← зһр «ялтырап нурлану, чәчәк ату», шуннан ук зäһр «чәчәк» (фар. зäһр «агу» белән бутамаска), ш. ук «очкó, күз». Соңгы сүздән äз-зäһрäт «алты яклы шакмак белән уйнала торган комарлы уен», шуннан исә, испан теле аша таралып, азарт (тат. < рус.) сүзе килә, к. Kluge 2002: 394. К. Зөһрә.