ЗА’ТӘН кит. «в сущности; собственно; лично» < фар. зāдäн id. сүзеннән татарчалаштырылган яисә гар. ҙатäн id. дигәннән. Асылда фар. сүзе зад гар. ҙат булып әверелгән. Хәер, бор. фар. зāта «зат» сүзе дә булган. Тимергалин: 177; Dobr. III: 545.