ЗАРУР «необходмый, обязательно нужный; необходимо, нужно» < гар. д̣арӯр id. ← д̣рр «кирәк булу». Әд. телдә (бигрәк тә XIX г. – XX г. башында) киң кулланылган. Гар. телендә бу нигездән ясалган зарурат, зарури, зарурият тат. әд. телендә дә кулланыла.

Дерив. (тат.): зарурлык, зарурлан-у.