ҖЫК IIдиал., башк. йық «род; отродье», башк. йŏқ «ыру башы» (БҺҺ II: 91), иске тат. («Нәһҗел-фәрадис»тә) йык-йыwық «нәсел-нәсәп, нәселе якын» ~ чув. йăх «нәсел-ыру, буын, токым, сорт», йăх- «аталандыру, үрчетү»; мар. йыксыр «нәселсез; тамырыннан (корыту)» < болг. *йыксыр «нәселсез, җыксыз», йыксырт- «юк итү».

Тат. сөйләшләрендә җык сүзенең жŏқ варианты да бар (ТТДС I: 575) ләкин ул йок сүзе (к. Йок ) тәэсирендә барлыкка килсә кирәк. Җык сүзе белән каз. диал., кырг. җық «күп; масса, шыгрым» сүзе тамырдаш булуы бик ихтимал; әгәр шулай икән, җық < йык бор. йығ- «җыю» фигыленең исем коррелянты. К. Җый-у I.