ҖЫЕР-У[җ ы̌й ы̌р-], диал., башк. йыйыр-у «морщить, делать складки» ~ каз. җиыр-, к.-калп., к.-балк., кырг., ком. җыйыр-, җиыр-, төркм. йыгыр-, (jıγrıl- «җыерыл-» төш. юн. формасына караганда) бор. төрки *jıγır- id. jıγ- «җыю» фигыленең йөкл. юн. (*җый-гыр-у). К. Җый-у I, Җык. К. түбәндәгене.

Дерив.: җыерыл-у → җыерылдыр-у; җыерылучан һ.б., җыерык һ.б.