ҖИҢСӘ «нарукавник; муфта» – җиң сүзеннән: -са//-сә савыт, тышлык, урын һ.б. атамаларын ясый торган кушымча. Җиңсә – диал., башк. йеңсә, к.-калп., к.-балк., кырг. җеңсе һ.б. гом. төрки сүзләр рәтендә (к. ЭСТЯ IV: 186–187).