ҖИЛЛӘ-Ү, диал., башк. йеллә- «проветриться; веять (о ветре); сушиться (на ветру)» > мар. елла- id. < гом. төрки йэллэ- id. Бу фигыльнең кайт. юн. җиллән-ү «ахмакларча дәртләнү» җил сүзенең «җен; җенлелек» мәгънәсеннән.