ҖИЛКЕН-Ү, диал., башк. йелкен- «порываться (без оснований)» > мар. елкын-, җелкын- «котырыну; ахмаклану» ~ кырг. желкин- id.; к. ш. ук күңел җилкет-ү < бор. төрки (ДТС: 316) köŋöl jelkit-, jelküt-, (КБ) jelgüt- «дәртләндерү, ымсындыру», jelgür- «канат кагу»; бор. төрки jelkin «йөгерүче; сәяхәтче» һ.б. Бу сүзләр, Идел-Урал даирәсеннән тыш, төрки телләрдә сирәк кулланыла. Төп фигыль – *җилке- сүзлекләрдә теркәлмәгән. Әлбәттә җил сүзеннән.

Дерив.: җилкенчек, йелкенчәк (> мар. йелкынчык, йелкынчак).