ҖИЛЕН, диал. җилем, йелен «вымя; набухшая матка» ~ башк. йелен, чув. çилĕ ~ к.-калп., к.-балк., кырг. җелин, каз. желiн, нуг., ком., уйг., бор. төрки, үзб., төркм. йелин, алт. дьели, хак. чилин, як. силин, сирин ~ бор. монг. deleng, бур. дэлэнг, маньч. делен «җилен»; бор. *йэл, д’эл тамырыннан, к. алт. дьелде- < *йэл-лэ «җилен башлау», себ. тат. (Тумашева 1992: 236) цәл < *җәл «соңгылык; эчке җилен». ЭСТЯ IV: 180–181 (аңлатма икенче төрлерәк).

Гомумән, җилен һәм җилем төбендә тамырдаш һәм *йэл- «аналык» яки «балык уылдыгы» (җилем шуннан да ясалган) сүзеннән булса кирәк.

Дерив.: җиленле, җиленсез; җиленләү.