ҖИЛА диал. «место сбора душ умерших; рай» (к. Мордва-каратаи: 44) – «место пребывания душ умерших детей до Судного дня» ~ алт. чула id., чаг. уйг., бор. төрки (ДТС: 278) jala, julqa «факел, чырак; яктылык, нур», к.-балк. джула «ярадан эренне чыгару өчен кулланыла торган көпшә», ком. юла «мылтык көпшәсе; тампон» ~ монг. җула, зул, зула, зулу «яктылык, шәм» < кыт. чжу ла «балавыз шәм; яктырткыч», к. ССТМЯ I: 272.

Икенче яктан к. һинд-евр. *uel «мәрхүмнәрнең яшәгән урыны – киң көтүлек», хетт. uellu id., тохар. walu «мәрхүм җан», бор. герм. Вальгалла «җила», бор. грек. Ἠλύσιον «Елисей оҗмахы (Елисей болыннары)»; «җила». Татарча вариант хетт вариантына бик якын, ләкин тарихи-хронологик аралар бик ерак! Чаг. ш. ук чув. (Федотов I: 106) вăлă, выла «сугышта үлгән кешенең рухы» (?), ләкин вăлăра вырчан ырасем «вылыда яткан изгеләр (арулар)» тәгъбирендә вăлă – урын атамасы.