ҖИКЕР-Ү, диал., башк. йекер-ү «грозно кричать (на кого)» ~ к.-калп., к.-балк., кырг. җекир-, кр.-тат. чекир-, нуг., ком., уйг. йекир- «җикерү», төрле аваз-кычкырыкларны белдерүчән фигыльләр ясагыч -кыр//-кир, -гыр//-гир аффиксы ярдәмендә һи ымлыгыннан ясалган: һи-и-кир- > йекир- > җикер-. Чаг. ш. ук алт. дьеркирэ- «дьер (шайтан) дип кычкыру, җикерү».

Дерив.: җикерен-ү, җикереш-ү.