ҖЕБЕ-Ү, диал. йебе- «промокать, намокнуть» ~ башк. йебе-, нуг., кар., ком. йиби-, алт. дьаби, кырг., к.-балк., к.-калп. җиби-, шор. чиби-, хак. чiбi- id., уйг. диал. iбi «йомшару» (к. Радлов I: 1569). К. ш. ук чув. йĕп, йĕпĕ (< тат. диал. йебек ) «юеш», йĕпĕн- «җебенү» (тат. диал. йебен- ), йĕпре-, йăпра- «җебү, юешләнү». Бор. төрки jibi- id., я ниндидер *йип исем тамырыннан (jib-i-), я ji- фигыль тамырыннан (ji-рi-). ЭСТЯ IV: 196–197; Ахметьянов 1989: 63. Чув. йĕпĕ, йепе (<*йибиг) «юеш» тур. Федотов I: 196–197. К. Җепшек, Юеш. Чаг. ш. ук эвенк. чип- «җебү» (гом. тунг. параллельләре белән) < чиг-пи-, к. Чи. Ләкин ч- ~ й- бор. төрки телләрдә күзәтелми.

Дерив.: җебен-ү, җебет-ү; җебек, җебегән һ.б.